Gerard Breedveld overleden 15-07-2014

Via Lars Polder kwam het bericht binnen dat op 15 juli 2014, onze markante docent Duits, Gerard Breedveld op 93 jarige leeftijd is overleden.
“Gerard” zoals we hem vanaf de reünie in 2005 mochten of zelfs moesten noemen, was al enige tijd ziek.

Een paar reacties:

Eik Klaver:
Ik moest ooit voor Breedveld een kopje koffie halen bij de conciërge, Arie van der Zwan.  Met “één klontje suiker en een wolkje melk”. Arie was niet zo precies. Er kwam een flinke scheut melk in de koffie terecht. Maar Breedveld dronk het met smaak op.

Ik ben na de 3e klas HAVO top gaan doen in Alkmaar. Ik wist niet goed of ik A of B moest gaan doen en zo kon ik dat omzeilen.
Ik was een warhoofd die zijn huiswerk niet goed voor elkaar kreeg en Duits het ergste vond wat een mens kon overkomen. Ik had net niet genoeg punten om een 6 voor Duits te krijgen. En er waren nog een paar vakken niet zo succesvol gegaan. Ik ging naar Breedveld en zei hem dat ik naar een andere school ging, maar dat ik op de rand van zittenblijven stond. Als hij van mijn vijf een zes zou maken zou ik overgaan en nooit meer Duits hebben. “Dat kan ik niet doen.” zei hij terecht.
Maar toen ik mijn rapport kreeg stond er wel een 6 voor Duits op.

 

• Vond mij een minimumlijer (ik deed het minimale, net genoeg om een voldoende te halen). Ik was daar verbolgen over. Maar hij had achteraf bezien helemaal gelijk.
  Ik zie nog voor me h

  

  eindexamen osg 1972 aula mulder breedveld leegwater ma mulder

  et afgepaste streepmondje, z’n loop door de schoolmenigte met z’n tas voor zich uit. Ik herinner me ook goed hoe bij bij het examen onverbiddelijk aan de kant van z’n leerlingen stond.

• Mooie leeftijd. Ja het was een apart iemand. Vond hem eerst niet zo leuk, maar bij het examen was het een prima man. Sleepte je het examen door!
• Breedveld was een markant heerschap, een apart iemand, voer voor anekdotes en zeker ook een man die er bij het eindexamen alles aan deed om zijn leerlingen aan een voldoende te helpen. Hij was wellicht wat stijfjes en van de oude stempel, maar hij had het hart op de goede plaats. Ook de legendarische brommeranekdote van Joop spreekt wat dat betreft boekkelen.
  En bovenal was hij natuurlijk een veelzijdig en zeer vakbekwaam leraar, die niet alleen Duits gaf, maar ook economie.
  Iedereen heeft natuurlijk zijn eigen herinneringen aan Breedveld.
  Ja, ik kan me jouw aanvankelijke  irritatie over de ‘minimumlijer-opmerking’ nog wel herinneren. Heel voorstelbaar ook. Maar Breedveld was nou eenmaal niet gespeend van vooroordelen. Zelf stond ik er bij Breedveld wel goed op, geloof ik. Samen met Sini Mekkes (en mogelijk nog een of twee anderen)  was ik afwisselend zijn ‘topcorrespondent’ of zijn ‘topvertaler’.  Ook niet altijd leuk trouwens. Dan werd je ten onrechte opgehemeld. Als iemand anders er niet veel van terecht had gebracht, was het bijvoobeeld: “Nee, Gabriëlle, dat lijkt er niet op! Aber jetzt, Meine Damen und Herren…. Bert Roosien!”. En als ik dan net zo zat te klungelen en de essentie van de Duitse tekst evenmin had begrepen, klonk het onverstoorbaar uit de mond van Breedveld: ”Zie je wel. Dat is al veel beter!”. Waarmee Breedveld niet alleen mijn reputatie redde, maar vooral die van hemzelf.
  

  1973 lerarenkamer 09 Oda Walta, José Schlebaum, Gerard Breedveld, Wieke Schultink

  En ken je nog zijn hilarische voorbeelden bij economie? Als hij wat wilde uitleggen over economische principes, deed hij dat bij voorkeur met voorbeelden waarin zijn leerlingen werden opgevoerd. Vermakelijk en –wederom – vol (voor)oordelen. Dan werd Kees ten Broek (‘bankdirecteur, zeer vermogend, rijdt in een dure BMW’), gezet tegenover Wim Rensen of Gertjan Jansen (‘gaat met een haringkar door de volksbuurten van Beverwijk om te trachten een schamele boterham bijeen te sappelen’). En met wie zou je liever zakendoen? Met Joke Ooms, de representatieve, hardwerkende eigenares van een zaak in exclusieve dames- en herenmode,  of met haar buurman Gertjan Jansen, een handelaar in lompen en metalen, die met een gezicht vol smeer en zwarte vegen onder de toonbank vandaan komt en vraagt: Wat mot je?
  (Overigens was de revanche van Gertjan natuurlijk net zo hilarisch. Op de vraag van Breedveld wat wij na de middelbare school wilden gaan doen, antwoordde Gertjan steevast: “Ik denk dat ik economie ga studeren. Dat is echt iets voor mij. Of anders Duits. Ook een prachtvak”.  Totdat Breedveld er na maanden hetzelfde antwoord warempel in begon te geloven en Gertjan ging bestoken met brochures en goedbedoelde adviezen over zijn vervolgstudie..).
• Kan ik jullie nog verslag doen van zijn Mick Jagger imitatie. Of kennen jullie die al?Brief Gerard Breedveld van 10 april 2005 i.v.m. naderende reünie (klik voor een vergroting):